- dürəfşan
- ə. və f. bax: dürərbar
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
dürəfşan
Look at other dictionaries:
dürəfşan — sif. <ər. dürr və fars. . . . əfşan> klas. şair. Dürr saçan, inci saçan. Ey eşqidürəfşanım, vey bülbüli bustanım; Vey nərgisi məstanım, didarına müştaqəm. Nəs.. Payibənd oldum səri zülfi pərişanın görüb; Nitqdən düşdüm, ləbi ləli dürəfşanın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərəfşan — sif. <fars.> klas. şair. Qızıl səpən, qızıl saçan. Tamaşana gəlsin, Rum ilə Misir; Zərəfşan tellərin dörd yana əsir. Aşıq Sərvinaz. Min də desə dürri zərəfşandı bu! Dur qaçaq, oğlum, baş ayaq qandı bu! M. Ə. S.. Neçin afaqi sarmaz şöleyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keçən — 1. «Keçmək»dən f. sif. 2. sif. Bundan əvvəlki, ötən, cari, axırıncı, sonuncu. Keçən il. Keçən həftə. – Elədimi su yazda; Axar, gedər su yazda; Mən yarı görməmişəm; Keçən yaz da, bu yaz da. (Bayatı). Keçən bazar ertəsi günü firqə klubunda teatr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
